اعتدال‌محوری و نقش آن برشاخص‌های مدیریت آموزشی موفق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌پژوه کارشناسی ارشدمدیریت آموزشی، مجتمع آموزش‌ عالی‌بنت‌الهدی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران

2 استادیار گروه علوم تربیتی، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی، جامعه‌المصطفی العالمیه، قم، ایران.

3 مربی گروه علوم تربیتی، مجتمع آموزش عالی بنت‌الهدی، جامعه‌المصطفی العالمیه، قم، ایران.

چکیده

اصل اعتدال از مهمترین مباحث اخلاقی در آموزه‌های دین اسلام است. آیات الهی نه‌تنها سعادت انسان را در گرو اعتدال و میانه­روی می‌داند، بلکه این مقوله را برای دستیابی به عزت، اقتدار و پیشرفت در کارها که مهمترین نیاز جوامع اسلامی از گذشته تا به­حال بوده است، ضروری می‌داند. هدف اصلی مقاله حاضر بررسی نقش اعتدال­محوری بر ارتقای رفتاری مدیران آموزش براساس آیات و روایات است. همچنین تلاش می­شود باشیوه توصیف و تحلیل مطالب و با تأکید بر منابع دینی در مورد نقش اعتدال بر ویژگی‌های مهم مدیران آموزشی، بررسی‌هایی صورت گیرد تا مهمترین این شاخص‌ها که نشئت گرفته از اعتدال هستند، مشخص شوند. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد آثار اعتدال­گرایی در بعد رفتارهای فردی مدیران آموزش مانند اندیشه در زوایای مختلف امور و مصلحت­اندیشی منشأ اثر است. در بعد رفتارهای اجتماعی نیز توجه به نیازهای مادی و معنوی، تعامل دقیق و هوشمندانه با وضعیت موجود، خروج از بحران‌ها در عرصه‌های مختلف زندگی، رفع نابسمانی‌های علمی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را برای مدیران آموزش به­ارمغان می­­آورد. نتیجه بروز و ظهور چنین رفتارهایی که حاصل رعایت اعتدال در رفتار است مدیران آموزشی را نه‌تنها در حرفه پرخطیر و مهم وی یاری­رسان است، بلکه هدایت افراد مجموعه آموزشی را به­سوی علم­آموزی و سعادت حقیقی میسر می‌کند.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. قرآن­کریم
    1. ابطحی، حسین (1383). آموزش و بهسازی سرمایه‌های انسانی. تهران: انتشارات پیوند.
    2. ابن منظور، محمد بن مکرم (1414). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
    3. اقتداری، علی­محمد (1384). سازمان و مدیریت. تهران: مولوی.
    4. امانی، مهدی.، و همکاران (1354). لغت‌نامه جمعیت‌شناسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
    5. انصاری دزفولی، مرتضی بن محمد امین (1385). شرح منازل السائرین. قم: بیدار.
    6. بهشتی، سعید (1380). آیین خردپروری. تهران: دانش و اندیشه.
    7. تمنا، سعید (1387). مبانی جمعیت‌شناسی. تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
    8. تابان، جعفر (1385). ویژگی‌های مدیریتی پیامبر اعظم (ص) اصل شورا و هم­اندیشی. نشریه انسان­پژوهی دینی، شماره9، 117-129.
    9. خامنه­ای، علی (1390). فرهنگ درمنظر مقام معظم رهبری. تهران: نشر شهر.
    10. دارابی، رضا (1390). راهبردهای لجستیک بحران. نشریه توسعه مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی، شماره21، 7-34.
    11. راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1387). المفردات فى غریب ‏القرآن. تهران: مؤسسه الصادق الطباعه و النشر.
    12. روحی عزیزی، مریم.، و مهدوی، مژگان (1380). مدیریت اسلامی ازنظر تا عمل. مجموعه مقالات اولین همایش مدیریت اسلامی، شماره1، 155-171.
    13. سید رضی، محمد بن حسین بن موسی (1384). نهج‌البلاغه. مترجم: دشتی، محمد. قم: مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمؤمنین.
    14. سیوطی، جلال­الدین (1376). الاتقان فی علوم القرآن. مترجم: حائری قزوینی، مهدی. تهران: امیرکبیر.
    15. شهدادی، هرمز (1367). کاربرد شاخص‌های اجتماعی-اقتصادی در برنامه‌ریزی توسعه. تهران: وزارت برنامه و بودجه، مرکز مدارک اقتصادی-اجتماعی.
    16. صالحی امیری، رضا ؛ محمدی، سعید (1389). دیپلماسی فرهنگی. تهران: ققنوس.
    17. طباطبایی، سید محمدحسین (1417). المیزان فی تفسیرالقرآن. قم: جامعه مدرسین.
    18. طریحی، فخرالدین (1375). مجمع­البحرین. تهران: کتابفروشی مرتضوی
    19. عسکریان، مصطفی (1370). مدیریت اسلام. تهران: جهاد دانشگاهی تربیت معلم.
    20. علاقه­مند، علی (1374). مقدمات مدیریت. تهران: بعثت.
    21. قرائی­مقدم، امان­الله (1375). مدیریت آموزشی. تهران: ابجد.
    22. قهرمانی، محمد (1389). مدیریت آموزش سازمانی. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
    23. کلینی، محمد بن یعقوب (1407). الکافی. تصحیح: غفاری، علی­اکبر.، و آخوندی، محمد. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
    24. محمودی، جعفر (1379). چیستی مدیریت اسلامی در بوته نقد. مجله علمی دانش مدیریت، شماره51، 3-23.
    25. مشرف جوادی، محمدحسین (1378). اصول و متون مدیریت در اسلام. همدان: نور علم.
    26. معین، محمد (1394). فرهنگ معین. تهران: نشر امیرکبیر.
    27. میرکمالی، سیدمحمد (1387). اخلاق و مسئولیت‌های اجتماعی در مدیریت آموزشی. نشریه روان­شناسی و علوم تربیتی، شماره46، 201-221.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار